สารวัดวันอาทิตย์ที่ 29 พฤษภาคม 2016

พี่น้องที่รัก

                การก่อสร้างศาลาเอนกประสงค์และการปรับปรุงศาลาหลุยส์มารี ได้ดำเนินการมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว ตามที่พ่อเคยเรียนพี่น้องว่า โครงการนี้มีจุดประสงค์เพื่อปรับปรุงสถานที่สำหรับการสวดภาวนาอุทิศให้กับผู้ล่วงลับที่วัดเซนต์หลุยส์ของเรา ได้ให้การบริการในด้านนี้กับพี่น้องคริสตชนต่อเนื่องกันมาเป็นเวลานานแล้ว อีกทั้งการตกแต่งภายในศาลาที่ใช้งานมานานกว่าสามสิบปี ก็เกิดความชำรุดทรุดโทรมไปตามกาลเวลารวมทั้งมีปลวกเข้ามากัดกินโครงสร้างไม้ภายในเสียหายไปบางส่วน ดังนั้น พ่อจึงคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เราสมควรจะปรับปรุงสถานที่ให้เหมาะสมยิ่งขึ้น และเมื่อทำแล้วก็อยากทำให้ดีๆ ไปเสียทีเดียวเลย จึงคิดจะติดเครื่องปรับอากาศภายในศาลา และปรับปรุงบริเวณทางเดินเชื่อมต่อระหว่างวัด โรงเรียน กับถนนหนทางภายนอกด้วย ศาลาอเนกประสงค์จะมีประโยชน์มากในการจัดกิจกรรมต่างๆ ของทางวัดและโรงเรียนของวัด โดยที่ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องฟ้าฝนจะมาขัดจังหวะ นอกจากนี้ยังเป็นสถานที่ที่สามารถรองรับแขกผู้มาร่วมพิธีสวดอุทิศแด่ผู้ล่วงลับได้มากยิ่งขึ้น ในกรณีที่มีการตั้งศพสวดหลายศพพร้อมกัน ดังนั้น จึงใช้งบประมาณการก่อสร้างและการปรับปรุงสถานที่ค่อนข้างสูงถึง 16 ล้านบาท พ่อเองก็ยอมรับว่าวัดของเรายังขาดแคลนปัจจัยและทุนทรัพย์อีกเป็นจำนวนมาก แต่ก็วางใจในพระเจ้าว่าพระองค์จะจัดหาหนทางเพื่อสนับสนุนค้ำจุนเรา อีกทั้งยังหวังในความร่วมมือร่วมใจของพี่น้องทุกท่านที่จะช่วยจุนเจือเพื่อให้โครงการนี้สำเร็จลุล่วงไปได้ จะส่งผลประโยชน์มากมายกับผู้คนในภายภาคหน้า

                โครงการนี้คาดว่าจะใช้เวลาก่อสร้างแล้วเสร็จก่อนเดือนธันวาคมปีนี้ เมื่อการก่อสร้างและปรับปรุงศาลารวมถึงสถานที่บริเวณภายนอกแล้วเสร็จ วัดเซนต์หลุยส์จะมีสถานที่จัดงานพิธีสวดอุทิศให้กับผู้ล่วงลับ ที่มีความพร้อมในการอำนวยความสะดวกเพื่อต้อนรับผู้มาร่วมไว้อาลัยให้กับผู้ล่วงลับ และผู้มาร่วมพิธีสวดอุทิศได้พร้อมสมบูรณ์กว่าเดิม สถานที่โอ่โถง สว่าง แลดูสะอาด สวยงาม มีการกั้นเป็นสัดส่วนสำหรับสถานที่ตั้งศพและสถานที่นั่งของผู้มาร่วมพิธี อีกทั้งการติดเครื่องปรับอากาศจะเอื้ออำนวยให้บรรยากาศการสวดภาวนาดำเนินไปอย่างสงบราบรื่น ชวนศรัทธา ไม่ร้อนอบอ้าวเหมือนแต่เดิม มีทางลาดขึ้นลงสะดวกสำหรับผู้ใช้เก้าอี้ล้อเลื่อนที่มาร่วมพิธี ในกรณีที่มีผู้มาร่วมพิธีจำนวนมากเกินกว่าที่จะเข้าไปในศาลาได้หมด ก็สามารถจัดเก้าอี้เสริมภายนอกในบริเวณศาลาเอนกประสงค์โดยไม่ต้องกางเต็นท์กันแดดกันฝนเหมือนแต่ก่อน

                ช่วงเวลานี้พ่อกับสภาภิบาลกำลังปรึกษาหารือ หาวิธีการที่เหมาะสม เพื่อที่จะดำเนินการเรี่ยรายบอกบุญ เปิดโอกาสให้ผู้มีจิตศรัทธา รวมถึงหมู่มิตรของครอบครัวของพี่น้องช่วยกันบริจาคในกิจการกุศลครั้งสำคัญของวัดเราในครั้งนี้ด้วย เมื่อทุกอย่างมีแนวทางและรายละเอียดพร้อมแล้วพ่อขออนุญาตใช้เนื้อที่ในสารวัดตรงนี้เพื่อเรียนประชาสัมพันธ์กับพี่น้องในเรื่องนี้ในครั้งต่อๆไปครับ

พ่อสุพจน์

...............................................................................................................

ข้างบัลลังก์นักบุญหลุยส์ : สิบสองกระบุงที่เหลือ

อาทิตย์นี้ สมโภชพระวรกายและพระโลหิตของพระคริสตเจ้า

ฉลองเนื้อและเลือดของพระเยซูเจ้า ที่ได้พลีถวายเป็นยัญบูชาแทนเรามนุษย์

#เนื้อและเลือดนี้ได้กลายเป็นศีลมหาสนิท

ยุคนึงสมัยนึง เราคริสตชนเคยถูกตราหน้า

ว่าเป็นพวกป่าเถื่อน เพราะเป็นพวกกินเลือดกินเนื้อมนุษย์

พวกเขาไม่รู้ พวกเขาไม่เข้าใจ จึงจับเราไปทรมาน

พวกเขาจึงเบียดเบียน ข่มเหง และฆ่า เพราะเราเชื่อในพระคริสต์องค์นี้

พระคริสต์พระเจ้าผู้ทรงสละเนื้อและเลือดของพระองค์

ให้เป็นอาหาร เพื่อหล่อเลี้ยงเรา ให้เรามีชีวิต

เปาโลบอกกับชาวโครินธ์ว่า เขาได้ส่งต่อสิ่งนี้กับคริสตชนแล้ว

คือ ปังและเหล้าองุ่น เนื้อและเลือด พระวรกายและพระโลหิต

ทุกครั้งที่กินปังนี้ และดื่มจากถ้วยนี้ คริสตชนได้ประกาศว่า

เพราะความรัก พระองค์ได้ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อไถ่เราทั้งหลายให้รอดแล้ว

เนื้อและเลือดนี้ จึงไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นเพราะเพียงแค่คิดถึงพระองค์

แต่เนื้อและเลือดนี้ เป็นการประกาศธรรมล้ำลึกที่พระองค์ได้ทรงมอบไว้

เนื้อและเลือดนี้ จึงไม่ใช่แค่สิ่งสมมติ อ้างอิง สิ่งคล้ายแทนพระองค์

แต่เนื้อและเลือดนี้ เป็นพระวรกายและพระโลหิตของพระองค์ที่ทรงมอบไว้

เนื้อและเลือดนี้ จึงไม่ใช่แค่ความป่าเถื่อน ถ่อยทารุณ กินเนื้อคน อย่างที่เขาคิด

แต่เนื้อและเลือดนี้ เป็นความรัก รักที่ยิ่งใหญ่ สุดพรรณนาเพื่อเรามนุษย์

เนื้อและเลือดนี้ มีมากมายและเพียงพอ ดังเช่น “สิบสองกระบุงที่เหลืออยู่”

เป็น “สิบสองกระบุงที่เหลืออยู่” เพื่อคนทั้งหลายที่ยังไม่ได้ลิ้มรส ให้ได้ลิ้มรสด้วย

“สิบสองกระบุงที่เหลืออยู่” คือ หน้าที่ที่เรารับสืบต่อจากอัครสาวกทั้งสิบสอง

เพื่อไปเลี้ยงดูคนที่หิวโหย ไปเยี่ยมเยียนคนเจ็บป่วย ไปดูแลคนยากจน ฯลฯ

เพื่อไปให้กำลังใจคนสิ้นหวัง ไปนำทางคนมืดบอด ไปพาเขามาสู่ชีวิตและความจริง ฯลฯ

“สิบสองกระบุงที่เหลืออยู่” จึงอยู่แบบมีความหมาย จึงอยู่แบบไม่เหลือทิ้ง จึงอยู่เพื่อมนุษย์ทุกคน

บาทหลวงบางกอก