สารวัดวันอาทิตย์ที่ 29 มีนาคม 2015

พี่น้องที่รัก

            จิตตารมณ์เทศกาลมหาพรตอีกประการหนึ่งที่เราควรนำมาเป็นกรอบในการดำเนินชีวิตคือ การรู้จักประมาณตน จิตตารมณ์นี้มีความหมายหลายประการที่จะนำมากล่าวพอสังเขปเพื่อให้พี่น้องนำไปพิจารณาปฏิบัติ

            ประการแรก หมายถึง การละเว้นจากสิ่งฟุ่มเฟือย ความหมายของประการนี้คือ การงดจากการกิน การดื่ม การใช้ การบริโภค ข้าวของสิ่งฟุ่มเฟือย หรูหรา ราคาแพง ยกตัวอย่างเช่น การรับประทานอาหารในภัตตาคารที่มีราคาสูง การใช้ข้าวของที่แพงเกินความจำเป็น เพราะสิ่งต่างๆเหล่านี้เป็นจิตตารมณ์ของโลกวัตถุนิยม อันจะทำให้จิตใจของมนุษย์เราฝักใฝ่ และ ผูกติดกับ วัตถุสิ่งของที่เสื่อมสลายไปได้ มากกว่าที่จะมีจิตใจผูกติดกับสิ่งที่จีรังยั่งยืนกว่านั่นคือชีวิตสนิทกับพระ และ ความปรารถนาในสมบัติฝ่ายสวรรค์

            ประการที่สอง ปราบความเห็นแก่ตัว ในใจความนี้หมายถึง การสละละน้ำใจของเราเอง โดยเฉพาะในเรื่องความปรารถนาที่ผิดศีลธรรม รวมไปถึงการเอาใจเขามาใส่ใจเรา คิดถึงหัวอกเขาก่อนที่จะมัวแต่เอาแต่ใจตัวเอง เรื่องความเห็นแก่ตัวนี้เป็นความโน้มเอียงตามธรรมชาติของมนุษย์ทุกคนอยู่แล้ว ในเรื่องนี้มนุษย์เรามักแต่จะคิดถึงตัวเองก่อนเสมอ ดังนั้นเราจึงจำเป็นต้องมีจิตใจที่เข้มแข็ง มีวินัยในตนเองที่เคร่งครัด ไม่เช่นนั้นแล้วเรามักจะพ่ายใจตัวเองอยู่เสมอ

            ประการที่สาม จุนเจือผู้ขัดสน เมื่อเราสามารถตัดใจของเราจากสิ่งฟุ่มเฟือยได้แล้ว เอาชนะใจเรา เอาชนะความเห็นแก่ตัวได้แล้ว ก็ให้เราเปิดใจเราให้กว้าง เสียสละแบ่งปัน ช่วยเหลือผู้ขัดสนกว่าเรา ในเรื่องนี้เป็นการแสดงออกถึงความใจกว้างของเรา ยิ่งเราใจกว้างกับผู้อื่นมากเท่าใด พระเจ้าก็จะใจกว้างกับเรามากเท่านั้น ในพระคัมภีร์บอกว่า ท่านใช้ทะนานอะไรตวงให้กับเพื่อนพี่น้อง พระเจ้าก็จะใช้ทะนานนั้นตวงให้กับท่านด้วย ดังนั้นจิตตารมณ์มหาพรตประการนี้จึงเปิดทางให้เราฝึกฝนคุณธรรมแห่งความใจกว้าง ช่วยเหลือจุนเจือผู้ขัดสนในด้านต่างๆให้มากขึ้น

            ประการที่สี่ บำเพ็ญตนมีเมตตากรุณา อย่างที่เราเคยได้ยินกลอนบทนี้ที่มีผู้คนนำมากล่าวอ้างอิงเสมอๆว่า

                        อันความกรุณาปราณี               จะมีใครบังคับก็หาไม่

            หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ             จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดิน

            ฟังกลอนแล้วก็เคลิ้มใจ เพราะกลอนบทนี้ช่วยทำให้ใจเราอยากจะแสดงความเมตตากรุณาปรานีต่อผู้อื่น ผลดีของความเมตตากรุณานั้นมีมากมาย เพราะผู้ที่มีใจเมตตาก็มีคนรักใคร่มากมาย ความเมตตาเป็นคุณสมบัติของผู้ที่สมควรได้รับความเคารพ

            ความเมตตา คือความรักและเอ็นดู ความปรารถนาจะให้ผู้อื่นได้สุข

            ความกรุณา คือความสงสารอยากช่วยผู้อื่นให้พ้นทุกข์

            ความปรานี คือความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น

            รวมความแล้ว ให้เราแสดงออกต่อผู้อื่นด้วยความรักความเอ็นดู ความหวังดี คอยระแวดระวังไม่ให้ผู้อื่นต้องเผชิญกับปัญหา รวมไปถึงการเข้าใจผู้คนรอบข้าง เคารพในศักดิ์ศรีของเขานั่นเอง

            ขอพระเจ้าโปรดอำนวยพระพรอันอุดมมายังพี่น้อง ให้สามารถบำเพ็ญตนตามจิตตารมณ์ของการประมาณตัวให้เกิดผลงอกเงยเป็นคุณสมบัติที่งดงามของชีวิตพี่น้องทุกคนทั่วหน้า ครับ

พ่อสุพจน์

..................................................................................................................... 

 อาทิตย์มหาทรมาน (แห่ใบลาน)

·        ถ้าเรามองไปที่กางขน

·        คริสตชนเราไม่ได้ยกย่องเชิดชูความตาย

·        แต่เราคริสตชนยกย่องเชิดชูความรัก

ที่พระเยซูเจ้าทรงยอมตายเพื่อเรา

·        และความรักนี้เองคือสิ่งที่สำคัญที่สุด

·        เพราะพระองค์ทรงรักเรา จึงมอบชีวิตของพระองค์เองไถ่เรามนุษย์

ดังนั้น… ชีวิตของเราจึงเป็นของขวัญ ของกันและกัน เพราะเราเกิดมาเพื่อที่จะมอบชีวิตของเราให้เป็นประโยชน์กับผู้อื่น…

·       หากเรายังแสวงหาทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อตนเองโดยไม่เคยแบ่งปันสิ่งต่างๆ ที่เรามีให้กับผู้อื่นเลย

ก็คงเป็นเรื่องที่น่าเศร้า…

·        หากเรายังไม่เคยช่วยเหลือผู้อื่น ไม่เคยมองคนยากจน ไม่เคยสนใจคนยากไร้

หรือหากเรายังสะสม และเห็นแก่ตนเองอยู่เสมอ  ในขณะที่คนรอบข้างของเรายังมีความทุกข์ทรมาน ผอมแห้งแรงน้อย…

·        เราคงไม่คู่ควรได้ชื่อว่าเป็นลูกของพระเจ้า !!

เพราะชีวิตของเราควรจะต้องเป็นของขวัญให้กับผู้อื่น  ควรจะต้องเป็นของขวัญให้แก่กันและกัน

·        เหมือนดังที่ชีวิตของพระองค์เอง ได้เป็นของขวัญให้กับเรา  ตายเพื่อไถ่บาปเราทั้งหลาย

·        ดังนั้น ให้เราได้มีชีวิตเพื่อผู้อื่น  มองเห็นผู้อื่น  สนใจผู้อื่น และพยายามมอบสิ่งดีดีให้กับผู้อื่น

ให้ชีวิตของเราได้เป็นของขวัญให้กับผู้อื่น…

มอบความรัก ความปรารถนาดี ความเสียสละ และการอภัย ให้แก่เพื่อนพี่น้องรอบข้างของเรา

เหมือนดังที่พระเยซูเจ้าได้มอบชีวิตของพระองค์เอง ยอมทรมานและสิ้นพระชนม์ เพื่อเราทั้งหลาย…

คพ.วิทยา

สารวัดวันอาทิตย์ที่ 22 มีนาคม 2015

พี่น้องที่รัก

                ในขณะที่เรากำลังเตรียมตัวฉลองเทศกาลปัสกาที่จะมาถึงนี้ สมเด็จพระสันตะปาปาฟรังซิสได้ให้ข้อคิดกับเราว่า ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่เราจะฟื้นฟูสิ่งที่เราได้ให้คำมั่นสัญญาไว้ในขณะที่เราได้รับศีลล้างบาป ให้เราก้าวไปในสังคมเหมือนอย่างที่พระเยซูเจ้าเคยทำ ด้วยการทำชีวิตของเราทั้งครบให้เป็นเครื่องหมายแห่งความรักสำหรับเพื่อนพี่น้องรอบข้างเรา โดยเฉพาะบุคคลที่อ่อนแอที่สุด และ ขัดสนที่สุด ให้เราทำชีวิตเราให้เป็นพระตำหนักที่พระเจ้าประทับอยู่เสมอ และเปิดชีวิตเราให้ผู้คนที่พบปะกับเราให้เขาได้มีโอกาสพบกับพระเยซูเจ้าผู้ประทับอยู่ในตัวเรา เช่นนี้แหละคือการทำชีวิตของเราเป็นประจักษ์พยานที่มีชีวิตถึงองค์พระคริสตเจ้า

                สิ่งที่เราควรถามตัวเราเสมอก็คือว่า แล้วพระเจ้าจะรู้สึกว่าพระองค์ประทับอยู่ที่บ้านของพระองค์ในชีวิตของเราหรือไม่? เราเปิดโอกาสให้พระองค์เข้ามาชำระจิตใจของเราให้สะอาดหรือไม่? เราให้พระองค์ขจัดสิ่งสกปรกต่างๆในจิตใจของเราออกไปหรือไม่ สิ่งเหล่านั้นอาจเป็น ความอิจฉาตาร้อน จิตใจที่มัวเมาในโลกวัตถุ การนินทาว่าร้าย การดูถูกเหยียดหยามผู้อื่น เป็นต้น เราควรถามตัวเราเองอีกว่า เราจะให้พระเยซูเข้ามาทำให้ใจเราบริสุทธิ์มากขึ้นได้ไหม? เราเชื่อไหมว่าพระองค์จะชำระเราให้สะอาดด้วยความอ่อนโยน ด้วยความเมตตา ด้วยความรัก พระองค์จะใช้ความเมตตาเป็นหนทางในการชำระเราให้บริสุทธิ์ ขอให้เราเปิดโอกาสให้พระองค์ชำระเราให้บริสุทธิ์ยิ่งขึ้นเถิด

                วันนี้วัดเซนต์หลุยส์ของเรายินดีต้อนรับ พระคาร์ดินัล พระสมณทูต พระสังฆราชจากสังฆมณฑลต่างๆ ตัวแทนของคณะสงฆ์ นักบวชชายหญิง กลุ่มองค์กรฆราวาส รวมถึงพี่น้องสัตบุรุษทุกท่านที่มาร่วมในพิธีมิสซาบูชาขอบพระคุณที่จัดขึ้นในเวลา 17.30 น. ของวันอาทิตย์ที่ 22 มีนาคม ในโอกาสครบรอบสองปี ของพระสมณสมัยของสมเด็จพระสันตะปาปาฟรังซิส

                โอกาสครบรอบเป็นปีที่สองของการครองสมณสมัยของสมเด็จพระสันตะปาปาฟรังซิส ให้เราร่วมใจกันภาวนาวอนขอพระพรจากพระเจ้าเพื่อองค์สมเด็จพระสันตะปาปาของเราเป็นพิเศษ เพื่อขอให้พระองค์มีพระพลานามัยสมบูรณ์ มีจิตใจที่เข้มแข็ง มีแสงสว่างส่องนำทาง มีปรีชาญาณที่จะเทศน์สอนคริสตชนทั่วโลกให้ดำรงอยู่ในหนทางแห่งการเป็นลูกที่ดีของพระเจ้า ขอพระเจ้าทรงสนับสนุนค้ำชูองค์สมเด็จพระสันตะปาปา ให้สามารถนำพานาวาแห่งพระศาสนจักรให้ปลอดภัย ในท่ามกลางทะเลที่ปั่นป่วน ในท่ามกลางปัญหามากมายของโลก ในท่ามกลางความรุนแรงที่มนุษย์นำมาใช้ประหัตประหารกัน เพื่อให้พระศาสนจักรคาทอลิกดำรงคงมั่นอยู่ในสันติสุขและการคุ้มครองรักษาของพระเจ้าเสมอ

พ่อสุพจน์

...............................................................................

 สัปดาห์ที่ 5 เทศกาลมหาพรต

คนไทยเรารับประทานข้าวเป็นอาหารหลัก แต่กว่าข้าวจะเป็นข้าวที่เม็ดสวยๆ ให้เรารับประทานได้ จะต้องผ่านกระบวนการหลายขั้นตอน กว่าจะเป็นเมล็ดข้าวที่ให้ชีวิตได้ ข้าวจะต้องยอมให้ตัวเองตายถึง 5 ครั้ง

ครั้งแรกเวลาชาวนาหว่านเมล็ด  มันต้องยอมตัวเองให้เน่าเปื่อย  ก่อนที่รากของมันจะแทงออกมาเพื่อเกิดเป็นลำต้น  ต่อจากนั้น เมื่อข้าวโตเต็มที่ ชาวนาก็จะมาเกี่ยวไป  มันก็ต้องยอมตายเป็นครั้งที่สอง หลังจากนั้นชาวนาก็จะนำข้าวที่เกี่ยวไปนวด เอาเปลือกออกและก็นำข้าวนั้นไปต้ม  เวลาที่ข้าวอยู่ในหม้อต้ม มันก็ต้องยอมให้ตัวเองถูกต้มจนสุก เมื่อสุกแล้ว  ครั้งสุดท้ายเพื่อจะทำหน้าที่ของมันอย่างครบครัน  มันต้องยอมตัวเองถูกทำลาย นั่นคือ ยอมให้มนุษย์กินมันเข้าไป เพื่อทำให้มนุษย์เติบโตและมีชีวิต  และนี่ก็คือ ข้อคิดจากธรรมชาติที่ยอมให้ตัวเองตายเพื่อจะได้ก่อเกิดชีวิตใหม่  กว่าข้าวจะทำหน้าที่ครบ ก็ต้องยอมย่อยสลายตัวเองถึง 5 ครั้ง ยอมเน่า ยอมโดนตัด ยอมถูกกะเทาะเปลือก ยอมถูกต้ม และที่สุดยอมให้มนุษย์กิน….!!

เมื่อย้อนกลับมามองดูชีวิตของเรา บางทีเราก็รู้สึกว่าชีวิตมันยากลำบาก มีอุปสรรค มีความทุกข์ มีความกังวลใจ ไม่จบสิ้นเสียที อย่าว่าแต่ 5 ครั้งเหมือนข้าวเลย บางทีปัญหาอุปสรรคอาจจะมีนับไม่ถ้วน

บทสรุปจึงตอกย้ำบทนำข้างต้นว่า เมล็ดข้าวย่อมตายเพื่อให้ชีวิตแก่มนุษย์ฉันใด คนเราก็ต้องยอมรับความทุกข์เพื่อสร้างโอกาสให้ผู้อื่นฉันนั้น

พระวาจาของพระเจ้าในวันนี้สอนเราว่า “ถ้าเมล็ดข้าวไม่ได้ตกลงในดินและตายไป มันก็จะเป็นเพียงเมล็ดเดียวเท่านั้น แต่ถ้ามันตาย มันก็จะบังเกิดผลมากมาย”

พี่น้องที่รัก… ชีวิตเราจะมีคุณค่าและมีความหมายก็ต่อเมื่อเราเริ่มเสียสละเพื่อผู้อื่น และนี่คือเหตุผลที่พระเจ้าทรงลงมารับสภาพมนุษย์ มนุษย์มีความทุกข์หรือ พระเจ้าลงมาและรับความทุกข์นั้นด้วย และทรงเปลี่ยนความทุกข์ให้เป็นความชื่นชมยินดี เปลี่ยนกางเขนให้เป็นชัยชนะ เปลี่ยนเสียงร้องไห้ให้เป็นเสียงหัวเราะ

ดังนั้น…พี่น้องครับ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในชีวิตเรา ขอให้เราอย่าทิ้งพระ อย่าทิ้งความเชื่อ พี่น้องมาวัด มาหาพระ มาสรรเสริญ ขอบพระคุณ และขอพรพระเจ้า ดีแล้ว ดังเช่นวัดของเรา พี่น้องมากันเต็มวัด เต็มเกือบทุกรอบ นั่นแสดงว่าพระเจ้ายังสำคัญเสมอสำหรับชีวิตของเรา ดังนั้นขอให้เราได้ปฏิบัติสิ่งที่ดีเช่นนี้เรื่อยไป พระเจ้าจะได้อวยพรชีวิตเราตลอดไปเช่นเดียวกันครับ

คพ.วิทยา

สารวัดวันอาทิตย์ที่ 15 มีนาคม 2015

พี่น้องที่รัก

                เทศกาลมหาพรตดำเนินมาถึงสัปดาห์ที่ 4 แล้ว จุดประสงค์หลักของเทศกาลนี้นั้น พระศาสนจักรต้องการให้เราคริสตชนได้ใช้เวลาเข้าสู่พรตใหญ่เพื่อบำเพ็ญตนให้บริสุทธิ์งดงาม สำหรับเตรียมฉลองเทศกาลปัสกา ซึ่งเป็นการเฉลิมฉลองที่สำคัญที่สุดในรอบปีพิธีกรรมของเรา วันนี้พ่ออยากกล่าวถึงสิ่งที่พระศาสนจักรแนะให้เราได้ปฏิบัติเป็นพิเศษในเทศกาลมหาพรตนี้อีกประการหนึ่งคือ การบริจาคทาน หรืออีกคำหนึ่งที่เรามักใช้กันคือ การทำบุญให้ทาน หมายถึงการมอบถวายทานปัจจัยเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น ปัจจัยที่กล่าวถึงนี้ อาจหมายถึง ทรัพย์ เวลา น้ำใจ รอยยิ้ม ฯลฯ ที่เราสามารถให้กับผู้อื่นเป็นทานได้ ประเพณีอย่างหนึ่งที่เราทำกันต่อเนื่องเรื่อยมาคือ การอดออมเงิน ที่เราอาจใช้สำหรับซื้อ บริโภค สิ่งของที่ฟุ่มเฟือย ที่ไม่จำเป็นในการดำรงชีวิตของเรา แล้วเก็บเงินตามมูลค่าของการอดใจของเรานั้นไว้ รวบรวมใส่ถุง หรือ กระป๋อง เมื่อสิ้นสุดเทศกาลมหาพรตแล้ว จึงนำมาบริจาคให้กับทางวัด เพื่อทางวัดจะจัดนำเงินบริจาคนี้ไปช่วยเหลือผู้ขัดสนในกิจการกุศลต่างๆ ในทางปฏิบัติแล้ว มีการแบ่งเงินบริจาคนี้ออกเป็นสองส่วน ส่วนหนึ่งร้อยละ 60 ของเงินบริจาคมหาพรตนี้จะส่งไปยังสภาพระสังฆราชเพื่อสนับสนุนการทำงานช่วยเหลือของฝ่ายสังคม อีกส่วนหนึ่ง ร้อยละ 40 ของเงินบริจาคมหาพรตนี้จะนำมาใช้สำหรับช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยาก ผู้ขัดสนขาดแคลนภายในเขต ด้วยเหตุนี้เงินบริจาคมหาพรตของเราจึงถูกนำไปช่วยเหลือตามจุดประสงค์ทุกบาททุกสตางค์

                อีกเรื่องหนึ่งที่พี่น้องช่วยกันบริจาคเสมอคือ ในทุกสัปดาห์ที่สองของเดือน เรามีการขอบริจาคจากพี่น้องเพื่อช่วยเหลือผู้ยากจน โดยสมาคมวินเซนต์เดอปอล ซึ่งจิตตารมณ์ของนักบุญวินเซนต์เดอปอลผู้ตั้งคณะนี้ต้องการบรรเทาทุกข์ผู้ยากจน ผู้ขัดสนเช่นกัน ตลอดปีที่ผ่านมาพี่น้องได้ร่วมใจกันบริจาคเป็นจำนวนเงินพอสมควร ซึ่งในสารวัดฉบับนี้ได้นำรายละเอียดของเงินบริจาค และ รายการนำเงินบริจาคของพี่น้องไปช่วยเหลือตามจุดประสงค์ต่างๆมาลงรายงานไว้ เพื่อพี่น้องจะได้ทราบความเป็นไป และ การทำงานของสมาคมวินเซนต์เดอปอล ซึ่งนับว่าเป็นความเสียสละที่น่าชมเชยของเหล่าสมาชิกของสมาคม ที่ได้สละเวลาพิจารณา และดำเนินการช่วยเหลือผู้มาขอความช่วยเหลือ เพื่อให้ทานบริจาคของพี่น้องไปถึงผู้ขัดสนอย่างแท้จริง

                การบริจาคทานนั้นคงไม่ได้หมายถึงการบริจาคเงิน ทรัพย์สินแต่เพียงอย่างเดียว เพราะแม้เราจะไม่มีเงินจะบริจาค เราก็ยังสามารถให้การบริจาคปัจจัยอื่นๆได้เช่นกัน เช่น การให้ทานเวลาในการเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมส่วนรวม หรือ การให้คำแนะนำกับผู้ที่ขาดความรู้ในด้านต่างๆ หรือ การใช้ความสามารถพิเศษที่เรามีเพื่อประโยชน์ของวัด ของส่วนรวม เป็นต้น

                ขอให้เทศกาลมหาพรตได้เป็นช่วงเวลาที่เราจะบำเพ็ญตนให้บริสุทธิ์งดงามอย่างแท้จริง การบริจาคทานในรูปแบบต่างๆก็เป็นเสมือนการนำดอกไม้แห่งความเชื่อของเราที่งดงาม มาใส่แจกันถวายแด่พระเจ้านั่นเอง ไม่ว่าผู้มั่งมี หรือ ผู้ยากจน ต่างก็สามารถบริจาคได้ทั้งนั้น ขอให้การบริจาคนั้นมาจากความใจกว้างของเรา พระเจ้าพระองค์ทรงรับรู้และมองเห็นกิจการที่น่าชื่นชมนั้นๆเสมอ

พ่อสุพจน์

...................................................................................................

รายงานการเงินของวินเซนต์เดอปอล คณะนักบุญมีคาแอล วัดเซนต์หลุยส์ประจำปี 2014/2557

ยอดยกมาจากเดือนธันวาคม 2013/2556               =              2,366.56

เงินบริจาคสัปดาห์ที่ 2 ของเดือน                           =              679,459.25

เงินบริจาคจากผู้มีจิตศรัทธา                                  =              17,200.00

ดอกเบี้ยเงินฝาก                                                    =              15.87

รวมรับ                                                                  =              696,675.12              บาท

รายจ่าย

                1.ช่วยเหลือครอบครัวผู้ขัดสน(ประจำเดือน)                                     =              118,350.00

                2.ช่วยเหลือเป็นครั้งคราวแก่ผู้ขอความช่วยเหลือ(ขาจร)                  =              14,700.00

               3.ช่วยเหลือเป็นค่าที่อยู่อาศัย                                                            =              8,980.00

                4.ช่วยเหลือการศึกษาเด็กนักเรียนผู้ขัดสน                                        =              2,880.00

                5.ช่วยเหลือการลงทุนค้าขาย                                                            =              3,200.00

                6.ช่วยเหลือด้านรักษาพยาบาล                                                         =              8,430.00

                7.ช่วยเหลือชาวต่างชาติ                                                                   =              131,000.00

                8.ซื้อข้าวสาร                                                                                     =              20,586.00

                9.ค่าถุงพลาสติก                                                                                =              235.00

                10.ซื้อนมผงให้เด็กเล็ก                                                                      =              3,634.00

                11.บ้านพระวิสุทธิวงศ์ ลำไทร                                                            =              60,000.00

                12.สโมสรผู้สูงอายุ(ช่วยการเยี่ยมบ้านธัญญบุรี)                                  =              24,000.00

            13.เงินสนับสนุนการช่วยเหลือรักษาพยาบาลของมูลนิธิเซนต์หลุยส์               =              32,000.00

                14.ช่วยเหลือด้านการศึกษา(คณะน.ยอแซฟแห่งการประจักษ์)           =              72,000.00

                15.เงินสนับสนุนการพิมพ์สารวินเซนต์ อัครสังฆมณฑลกรุงเทพ        =              1,920.00

                16.เงินสนับสนุนคู่คณะวินเซนต์ต่างจังหวัด                                        =              80,000.00

                17. 10% จ่ายให้วินเซนต์อัครสังฆมณฑลกรุงเทพ                              =              237.00

                18.เงินสนับสนุนกิจกรรมของวินเซนต์อัครสังฆมณฑลกรุงเทพ         =              4,000.00

                19.เงินสนับสนุนซื้อผ้าห่มของวินเซนต์อัครสังฆมณฑลกรุงเทพ       =              10,000.00

                20.รณรงค์สัปดาห์ช่วยเหลือผู้ขัดสนของวินเซนต์อัครสังฆมณฑล     =              30,000.00

                21.ช่วยเหลือค่าข้าวสารเด็กฝึกหัดคณะนักบุญยอแซฟแห่งการประจักษ์อุบล =             24,000.00

รวมจ่าย                                                                           =              670,152.00   บาท   

 ยอดคงเหลือยกไปเดือนมกราคม 2015/2558              =              28,889.68  บาท                                                                       

สารวัดวันอาทิตย์ที่ 8 มีนาคม 2015

พี่น้องที่รัก

                เราปฏิเสธไม่ได้ว่า ชีวิตสังคมเมืองในยุคปัจจุบัน ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไปรวดเร็วมากจากอดีต เราคงพอจำได้ว่า เมื่อก่อนเราเคยใช้เตาถ่านหุงข้าว ปรุงอาหาร ต้มน้ำร้อน ฯลฯ เราเคยจำได้ว่า กว่าจะใช้ความร้อนจากเตาในการปรุงอาหาร ต้มน้ำได้นั้น เราต้องใช้เวลาในการเตรียมเตา จุดไฟ ใส่ถ่านหุงข้าว รอให้ถ่านร้อน ถึงจะจัดการหุงต้ม หรือ ประกอบอาหารได้ ซึ่งแน่นอนใช้เวลาพอสมควร สำหรับแม่ครัว จะเตรียมอาหารให้สมาชิกในบ้านทานแต่ละมื้อ ต้องใช้เวลานับชั่วโมง หรือ หลายชั่วโมง บางทีกว่าน้ำในกาจะเดือด ก็มีเวลาไปทำอะไรได้อีกตั้งหลายอย่าง

                เดี๋ยวนี้ภาพการเตรียมอาหารแบบดั้งเดิมนั้นสำหรับชีวิตในเมืองเรียกว่าหาดูได้ยากแล้ว เพราะเรามีทั้งเตาแก๊ส เตาไฟฟ้า และ อุปกรณ์ช่วยเตรียมอาหารที่สะดวกและใช้เวลาน้อยลงไปกว่าเมื่อก่อนมากทีเดียว ชีวิตเราสะดวกสบายกว่าแต่ก่อนมากมาย อุปกรณ์รุ่นใหม่ๆ มีคุณภาพขึ้น ดีขึ้น ช่วยเราประหยัดเวลาไปได้มากมาย

                แต่น่าแปลกตรงที่ว่า ยิ่งเรามีความสะดวกสบายเท่าไร เราก็ยิ่งกล่าวว่า "ไม่มีเวลา" บ่อยขึ้นเท่านั้น แม้ชีวิตเราจะมีสิ่งอำนวยความสะดวกที่ช่วยทำงานแทนเรามากมาย เราน่าจะมีเวลาเหลือมากขึ้น ว่างมากขึ้น แต่เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า เวลาของเราหายไปไหนหมด ทำให้เราต้องอุทานกับตัวเอง หรือ กับคนอื่นเสมอๆว่า ไม่มีเวลา เราใช้คำๆนี้มาเป็นเหตุผลอ้างอิงกับผู้คนรอบข้างในเวลาที่เราได้รับการเรียกร้องให้ทำบางสิ่งบางอย่าง เช่นกิจกรรมสำหรับหมู่คณะ ครอบครัว ญาติพี่น้อง หรือ บุคคลอื่นๆ

                คำว่าไม่มีเวลาจึงเป็นคำอ้างอิงที่ช่วยเราให้รู้สึกดีขึ้นบ้าง ในยามที่มโนธรรมของเราติเตียนเรา ว่าเรามีเวลามากมายสำหรับสิ่งที่เราสนใจ สิ่งที่เราชอบ แต่เรากลับไม่ยอมจัดสรรเวลาเพื่อบุคคลอื่นเท่าที่ควร หลายครั้งคำว่าไม่มีเวลาก็นำมาใช้เป็นเหตุผลอ้างอิงเช่นกันกับชีวิตฝ่ายจิตของเรา โดยเฉพาะในเรื่องการสวดภาวนา การปฏิบัติศาสนกิจ ตามหน้าที่คริสตชนที่ดี

                เทศกาลมหาพรตนี้จึงเป็นช่วงเวลาที่เราสมควรหวนกลับมา จัดลำดับความสำคัญของการใช้เวลาในชีวิตของเราเสียใหม่ ให้เราหันมาทบทวนว่าเราได้ให้เวลาสำหรับการภาวนาเท่าที่ควรหรือไม่ ให้เราหันมาทบทวนดูว่า เราได้ให้เวลาสำหรับการทำกิจศรัทธาต่างๆเพื่อบำรุงจิตใจ และ เพื่อพระพรเหนือธรรมชาติสำหรับชีวิตฝ่ายวิญญาณของเราอย่างเหมาะสมหรือไม่

                เทศกาลมหาพรตนี้ขอให้เราหันมาให้ความสำคัญกับการภาวนาเป็นพิเศษ เช่นการสวดภาวนาเช้า การสวดภาวนาค่ำ การเดินรูป 14 ภาค การสวดลูกประคำ และ การมาถึงวัดเพื่อร่วมพิธีบูชาขอบพระคุณแต่เนิ่นๆ สิ่งต่างๆเหล่านี้คือกิจการที่เป็นรูปธรรมที่เราสามารถปฏิบัติได้ เป็นการแสดงออกภายนอกว่า เทศกาลมหาพรตมีความหมายต่อชีวิตของเราจริงๆ

พ่อสุพจน์

.........................................................................................

พระคาร์ดินัลองค์ที่ 2 ของประเทศไทย

เป็นเรื่องที่น่ายินดียิ่ง เมื่อพระอัครสังฆราช ฟรังซิสเซเวียร์ เกรียงศักดิ์ โกวิทวาณิช พระสังฆราชของเราได้รับการสถาปนาเป็นพระคาร์ดินัล ตามการประกาศของสมเด็จพระสันตะปาปาฟรังซิส ณ กรุงวาติกัน ในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา คริสตชนชาวไทย และเป็นพิเศษอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ รวมไปถึงเราทุกคนจึงมีความยินดี โมทนาคุณพระเป็นเจ้า สำหรับพระพรของพระเจ้าที่มีต่อเราทุกคน…

ดังนั้น โอกาสพิเศษนี้เอง เชิญชวนพี่น้องทุกท่านจะได้ร่วมใจกันภาวนาเพื่อพระสังฆราชของเราและร่วมแสดงความยินดีในพิธีฉลองพระสมณศักดิ์ของพระคาร์ดินัล ฟรังซิสเซเวียร์ เกรียงศักดิ์ โกวิทวาณิช  ซึ่งจะจัดขึ้นในวันเสาร์ที่ 14 มีนาคม 2015   ณ หอประชุมนักบุญยอห์น ปอล ที่ 2  โรงเรียนยอแซฟอุปถัมภ์  อ.สามพราน  จ.นครปฐม

โดยมีกำหนดการ  ดังนี้

                        09.00 น.     การแสดงความยินดีจากคณะ หน่วยงาน องค์กร ต่างๆ

   10.30 น.     พิธีบูชาขอบพระคุณ

   12.00 น.     รับประทานอาหารเที่ยงร่วมกัน

คพ.วิทยา