วันศุกร์ที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2556

สารวัดวันอาทิตย์ที่ 28 เมษายน 2013


พี่น้องที่รัก
            ค่ายคำสอนภาคฤดูร้อนปีนี้ก็เสร็จสิ้นลงแล้ว เมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ปีนี้มีนักเรียนคำสอนมาเรียนจำนวนทั้งสิ้น 38 คน แบ่งเป็น นักเรียนรับศีลล้างบาป  2 คน นักเรียนคำสอนเตรียมตัวรับศีลมหาสนิทจำนวน 11 คน นักเรียนคำสอนเตรียมตัวรับศีลกำลัง จำนวน 7 คน   นักเรียนรื้อฟื้นปฏิญาณตนรับศีลมหาสนิทอย่างสง่า 6 คน ที่เหลือก็เป็นการทบทวนความรู้ด้านคำสอน และเด็กเล็กที่มาใช้เวลาช่วงนี้ปูพื้นด้านการท่องบทสวด และทำกิจกรรมความศรัทธาตามสมควร การโปรดศีลมหาสนิทครั้งแรก และพิธีรื้อฟื้นการปฏิญาณตนรับศีลมหาสนิทอย่างสง่า จะมีขึ้นในมิสซารอบ 12.00 . วันอาทิตย์ที่ 28 เมษายน นี้ ส่วนการโปรดศีลกำลังสำหรับนักเรียนคำสอนในเขต 1 จะมีขึ้นในวันที่ 1 พฤษภาคม 2556 ที่วัดนักบุญยอแซฟ ตรอกจันทน์ เวลา 10.00 . โดย พระอัครสังฆราช ฟรังซิสเซเวียร์ เกรียงศักดิ์ โกวิทวาณิช
            พ่ออยากถือโอกาสนี้ขอบคุณพ่อ บราเดอร์ คุณครู ผู้สูงอายุที่มาช่วยดูแลเรื่องอาหารเที่ยงให้กับเด็กๆ และทุกท่านที่มีส่วนช่วยให้การสอนคำสอนสำหรับเด็กในภาคฤดูร้อนนี้สำเร็จลงไปได้ด้วยดี พ่อสังเกตว่าเด็กๆ ที่มาเรียนคำสอนมีความสุข ที่ได้มีโอกาสเรียนรู้จักพระเจ้า เรียนรู้หนทางที่จะปฏิบัติตามพระธรรมของพระเจ้า เพื่อค้นพบสันติสุขที่แท้จริงในการดำเนินชีวิต โดยผ่านทางกิจกรรมต่างๆ ที่จัดให้มีขึ้นตลอดช่วงระยะเวลาประมาณ 1 เดือนที่ผ่านมา พ่ออยากขอบคุณผู้ปกครองของเด็กๆ ทุกคน รวมถึงทุกท่านที่ได้มีส่วนช่วยให้เด็กๆ เหล่านี้ได้มีโอกาสมาได้รับการอบรมสั่งสอน และฝึกฝนตัวเองตลอดช่วงระยะเวลาปิดเทอมภาคฤดูร้อนปีนี้ พ่อปรารถนาอยากจะเห็นเด็กๆ จำนวนมากขึ้นในปีต่อๆ ไป เพราะนั่นสะท้อนให้เห็นว่า ทุกๆคนให้ความสำคัญกับการปลูกฝังเรื่องการรู้จักพระเจ้าไว้ในหัวใจของลูกหลานของเราทุกๆคน
            ในระหว่างนี้พ่อให้ช่างทำรางน้ำฝน มาทำการเปลี่ยนรางน้ำฝนรอบหลังคาวัดทั้งหมด เนื่องจากรางน้ำฝนเดิมซึ่งเป็นสังกะสีและมีอายุการใช้งานมานานกว่าห้าสิบปี เป็นสนิมและชำรุดเสียหาย เวลาฝนตกก็มีปัญหาน้ำรั่วลงมาหลายแห่ง เป็นผลให้ไม้ฝ้าเพดานรอบวัดผุ รางน้ำฝนที่เปลี่ยนใหม่นี้ทำจากสแตนเลสซึ่งมีความคงทนกว่าสังกะสีซึ่งมีอายุการใช้งานนาน และทนทานกว่าเดิม หวังว่าการซ่อมแซมครั้งนี้จะช่วยรักษาวัดซึ่งเป็นศูนย์รวมจิตใจของเราทุกคน ให้งดงาม คงทน และเป็นสถานที่ที่อุดมไปด้วยพระพรของพระเจ้าสำหรับเราสัตบุรุษไปอีกนานแสนนาน
                                                                                                                               คุณพ่อสุพจน์
..................................................................................................................................................
                                                                                   
“พระเจ้าทรงเปิดประตูแห่งความเชื่อ” (กจ14:27)
            สวัสดีพี่น้องวัดเซนต์หลุยส์ทุกท่าน พ่อได้มาประจำตำแหน่งอยู่ที่วัดแห่งนี้มาก็ครบ 2 ปีแล้ว วาระอันควรก็มาถึงแล้วที่พ่อจะต้องย้ายไปทำหน้าที่ในที่แห่งใหม่ต่อไป
            การเริ่มต้นที่นี่ ทำให้พ่อเกิดความประหม่า  กับหน้าที่ใหม่ ความรับผิดชอบที่มากขึ้น งานในหลากหลายด้านที่ไม่เคยได้ผ่านพ้นมือมาก่อนก็ต้องมาเรียนรู้และทำที่นี่ ต้องมาเทศน์สอนในที่ที่มีคนจำนวนมากมาวัดจนเต็มล้นวัด ผู้คนหลากหลายที่ท้าทายให้ตระเตรียมในการเทศน์สอนอย่างดี
การอำลาที่นี่ ทำให้พ่อเกิดความอาลัยด้วย       แม้ใจจริงไม่อยากจะพูดเช่นนั้น แต่ก็โกหกตัวเองไม่ได้ เพราะที่นี่เป็นวัดแห่งแรกในฐานะพระสงฆ์ ที่พ่อได้เรียนรู้ ได้ผิดพลาด ได้เป็นบทเรียนนำไปแก้ไขและพัฒนาต่อไป ความอาลัยนี้ก็เนื่องมาจากความทรงจำดีๆ ความประทับใจในตัวพี่น้องที่พ่อได้พบเจอด้วยตัวเอง
พ่อเชื่อว่าชีวิตของเราทุกคนก็เป็นเช่นนี้แหละ เริ่มต้นใหม่เพื่อเรียนรู้ ปฏิบัติงาน และพัฒนา แต่เมื่อต้องจากลาก็มีแต่เพียงผลงานที่ทิ้งไว้ หนังสือกิจการอัครสาวกที่พี่น้องได้ยินจากบทอ่านที่ 1 ในวันนี้ เป็นเครื่องยืนยันได้อย่างดี ด้วยคำตักเตือนของเปาโลว่า “พวกเราจำต้องฟันฝ่าความทุกข์ยากเป็นอันมากจึงจะเข้าสู่พระอาณาจักรพระเจ้าได้” ท่านเปาโลและบาร์นาบัสไปแพร่ธรรมยังเมืองต่างๆ เหมือนกับพวกเราพระสงฆ์ที่ถูกส่งไปยังที่ต่างๆ มีการเริ่มต้นใหม่ในสถานที่ ผู้คน สภาวะแวดล้อมต่างๆ และเมื่อต้องจากไปยังอีกที่อีกกลุ่มหนึ่งก็จะนำเรื่องราวต่างๆ นี้ไปเล่าให้กับคริสตชนที่นั่นได้ฟัง สิ่งสำคัญคือไม่ลืมว่า ผลงานทั้งหมดที่เขากระทำนี้เป็น “สิ่งที่พระเจ้าทรงกระทำโดยผ่านตน”
พระเจ้าทรงส่งพ่อมาที่นี่ และได้กระทำงานต่างๆ ที่ผ่านมาโดยอาศัยพ่อเป็นเครื่องมือ และในที่สุดก็มอบหมายให้ไปยังที่แห่งใหม่อีก
พี่น้องเชื่อเหมือนกับพ่อมั้ยครับว่า “พระเจ้าทรงกระทำสิ่งต่างๆ โดยผ่านทางเราแต่ละคน ทั้งการให้พี่น้อง มีครอบครัวที่ต้องเลี้ยงดู มีลูกหลานต้องอบรม มีงานประจำวันที่ต้องรับผิดชอบ มีสังคมที่อาศัยอยู่ที่ต้องมีส่วนร่วมลงมือลงแรงพัฒนา หากเราเชื่อมั่นว่านี่เป็นงานของพระเจ้า พี่น้องครับ เราจะมีความสุภาพมากขึ้น และไม่ว่างานเหล่านั้นจะเป็นอย่างไร เราจะฝากไว้กับพระหรรษทานของพระเจ้า และที่สุดหากต้องมีการเปลี่ยนแปลง โยกย้าย และจากลา แม้จะมีความอาลัยอยู่บ้าง เราทุกคนก็จะยินดีที่จะน้อมรับน้ำพระทัยของพระองค์ที่มาถึงเรา เพราะพระเจ้าทรงกระทำสิ่งเหล่านี้โดยผ่านทางตัวเราเอง “พระเจ้าทรงเปิดประตูแห่งความเชื่อ” (กจ14:27) ไว้ในใจของเราแล้ว ให้เราได้ออกไปประกาศข่าวดีแห่งการกลับคืนพระชนมชีพของพระองค์กันเถิด
สุดท้ายนี้ ขอขอบคุณในความร่วมมือเป็นอย่างดี ในความปรารถนาดี คำตักเตือนและคำภาวนาที่ยังมีให้กับพ่ออยู่เสมอ เราจะระลึกถึงกันในคำภาวนา
                                                                                    คุณพ่อปลัดองค์เล็ก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น