สารวัดวันอาทิตย์ที่
15กันยายน 2019
สัปดาห์ที่
24 เทศกาลธรรมดา
พี่น้องที่รัก...
เดือนกันยายนนี้ เราจะรักการอ่านพระวาจาของพระทุกวัน
แบ่งปันบทสอนจากพระวาจาด้วยตัวอย่าง และขอบพระคุณพระเจ้าในพระวาจาที่สอนสั่ง
“แบกกางเขนของตน
ติดตามพระคริสต์ บุคคลนั้นคือศิษย์ของพระองค์”
โปรแกรมเดือนนี้การนำพระวาจาแบ่งปันให้เกิดสันติสุข
บรรดาเด็กๆเริ่มทำหน้าที่ “ยุวธรรมทูต”ช่วยพระเยซูประกาศพระวาจา
บริเวณสนามหญ้าข้างวัด
บรรดาเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลทำหน้าที่กิจเมตตาดูแลสุขภาพที่หน้าวัดพระจิต
และจิตอาสาช่วยกันบอกต่อไปแสวงบุญทำบุญอารามคาร์แมล นครสวรรค์
และคำนับหลุมศพพระคุณเจ้ามิเชลลังเยร์ ที่อาสนวิหารอันนา นครสวรรค์
การช่วยซื้อข้าวเพื่อแม่ปอนผ่านซองแม่ปอน
การส่งเสริมกิจกรรมการเดินและวิ่งการกุศลของอาสนวิหารอัสสัมชัญ พ่อถือว่าเป็นเรื่องเดียวกันคือประกาศข่าวดีเรื่องราวของพระเยซูเจ้ามีความรักชาวเรา
ขอช่วยกันสนับสนุน เด็ก วัยเยาว์
และผู้ใหญ่ ร่วมใจแบ่งปันให้กับเพื่อนพี่น้องของเรา
ขอแนะนำเพิ่มเติม
บรรดาเด็กๆกำลังตื่นตัวด้วยบทบาทยุวธรรมทูต
เพื่อเริ่มจากเครื่องมือเล็กๆตัวน้อยๆก็เป็นกำลังอันมีค่าเพื่อช่วยพระเยซูเจ้าได้
กิจเมตตาเพื่อการดูแลสุขภาพ
การมีเมตตาและเอาใจใส่กัน ด้วยการรักตัวเองและผู้อื่น
ถือเป็นบทบัญญัติรักที่พระเจ้าสอนเรา
การเดินทางไปบำรุงพระศาสนจักรผ่านการฉลองอารามคาร์แมล
นครสวรรค์
การมีส่วนร่วมประกาศข่าวดีกับเพื่อนบ้านอาสนวิหารอัสสัมชัญ
100 ปีเดินวิ่งการกุศล
การให้อาหารผ่านศูนย์แม่ปอนด้วยข้าวสาร
ทำบุญหนึ่งกระสอบก็ดูแลชีวิตเด็กน้อยได้ทั้งปี
ขอขอบพระคุณพระเจ้าที่เรามีโอกาสได้แชร์
ได้ช่วย ได้แบ่งปัน ถือเป็น “ความรัก”
ที่พระเจ้าสอนเราให้เอาใจใส่และดูแลกันและกัน
บัดนี้เรา “พบแล้ว” พระเจ้าพบเรา
เราพบพระเจ้า อาแมน
ขอพระอวยพร
คุณพ่อชาญชัย ทิวไผ่งาม
"พระเมตตาของพระ
มาถึงเราก่อน ก่อนที่เราจะรู้ตัวว่าผิด ก่อนที่เราจะกลับใจเสียอีก."
"ลูกคนเล็กกลับไปหาพ่อ ขณะที่เขายังอยู่ไกล พ่อมองเห็นเขา รู้สึกสงสาร จึงวิ่งไปสวมกอดและจูบเขา" (ลก 15:20)
นี่แหละ คือหัวใจของพระบิดาแท้จริง
ทรงรู้สึกรัก, รู้สึกสงสาร และเป็นผู้เริ่มก่อน
เป็นผู้เริ่มคนแรกเสมอที่จะมอบความรักและความเมตตา
อีกทั้งการให้อภัยให้กับเราทุกคน
สิ่งแรกที่พระบิดามองมาในชีวิตของเรามิใช่ความดีหรือความเลวร้ายที่เราได้เคยทำมา แต่พระองค์มองดูตัวเรา มองเราที่เป็นลูกของพระองค์เป็นเรื่องแรก
ชาวฟาริสีและธรรมาจารย์ต่างบ่นว่า “คนนี้ต้อนรับคนบาปและกินอาหารร่วมกับเขา” พระองค์จึงตรัสอุปมาเรื่องนี้ให้เขาฟัง “ท่านใดที่มีแกะหนึ่งร้อยตัว ตัวหนึ่งหายไป จะไม่ละแกะเก้าสิบเก้าตัวไว้ในถิ่นทุรกันดาร ออกไปตามหาแกะที่หายไปจนพบหรือ เมื่อพบแล้ว เขาจะยกมันใส่บ่าด้วยความยินดี กลับบ้าน เรียกมิตรสหายและเพื่อนบ้านมา พูดว่า ‘จงร่วมยินดีกับฉันเถิด ฉันพบแกะตัวที่หายไปนั้นแล้ว’ เราบอกท่านทั้งหลายว่าในสวรรค์จะมีความยินดีเช่นนี้เพราะคนบาปคนหนึ่งกลับใจมากกว่าความยินดีเพราะคนชอบธรรมเก้าสิบเก้าคนที่ไม่ต้องการกลับใจ” (ลก 15:2-7)
พระเยซูเจ้าเชื้อเชิญเราทุกคนให้มองกันและกัน มองเพื่อนพี่น้องของเรา
แบบเดียวกับที่พระบิดาทรงมองเรา แบบเดียวกับที่พ่อในเรื่องเปรียบเทียบได้มองดูลูกชายคนเล็กที่ทำผิดพลาดและน่านักน่าจะโดนตีสอนหลายหลายทีเลยทีเดียว
"แม้ว่าก่อนหน้านั้นข้าพเจ้าเคยพูดดูหมิ่นพระเจ้า เบียดเบียนและทำทารุณ แต่ข้าพเจ้าก็ได้รับพระเมตตากรุณาจากพระองค์ เพราะข้าพเจ้าทำไปโดยความไม่รู้ขณะที่ยังไม่มีความเชื่อ" (1ทธ 1:13)
ก่อนที่เราจะรู้ตัวว่าได้ทำผิดพลาดไป
พระบิดา...ความรักห่วงใย พระเมตตารักของพระองค์ ก็เดินทางมาถึงตัวเราแล้ว
เช่นเดียวกันเชิญชวนเรามองหาช่องทางที่จะมอบความรักเมตตาเช่นเดียวกันนี้
มอบให้พี่น้องรอบข้าง
เป็นพิเศษพี่น้องลูกหลานใกล้ตัวเรา ในครอบครัวของเรา
และทุกคนที่เราได้พบเจอในชีวิต
นกขุนทอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น