พี่น้องที่รัก
วันนี้มีเรื่องมาฝากกันสั้นๆ
อีกเรื่องครับ เรื่องนี้มีชื่อว่า ***สั้น***
เวลาหนึ่งวันนั้นแสนสั้น
ยังไม่ทันโอบกอดช่วงเช้า
ก็ได้เวลาโบกมืออำลาช่วงเย็นแล้ว
เวลาหนึ่งปีนั้นแสนสั้น
ยังไม่ทันพินิจพิเคราะห์
สีสันสดใสของฤดูกาลใบไม้ผลิ ก็ได้เวลาสัมผัสสีขาวโพลนของหิมะแล้ว
เวลาหนึ่งชั่วอายุคนนั้นแสนสั้น
ยังไม่ทันรื่นเริงกับชีวิตวัยสดใส
ก็ได้เวลาใกล้อาทิตย์อัสดงแล้ว
มนุษย์เรามักจะรู้สึกว่า
เวลามันผ่านไปเร็วจนน่าใจหาย กว่าจะรู้เดียงสา ก็มักสายเสียแล้ว
ทำให้เราต้องรู้จัก
หวงแหน
หวงแหนความรักรูปแบบต่างๆ
บนเส้นทางชีวิตที่เราประสพพบ
จากเหล่าญาติสนิท
จากมิตรสหาย จากเพื่อนร่วมงาน จากเพื่อนร่วมเรียน....
เพราะถ้ามันผ่านไปแล้ว
มักไม่มีวันหวนกลับมาอีก
อายุ 20 ขึ้นไป ถิ่นกำเนิด หรือ ต่างถิ่น ก็คล้ายคลึงกัน ไปถึงไหนก็ปรับตัวได้
อายุ 30 ขึ้นไป กลางคืน หรือ กลางวัน ก็คล้ายคลึงกัน
ไม่ต้องหลับไม่ต้องนอนสักกี่วันกี่คืน ก็ไม่เป็นไร
อายุ 40 ขึ้นไป ระดับการศึกษาสูง หรือ ต่ำก็คล้ายคลึงกัน เผลอๆ คนมีการศึกษาน้อยกว่ายังสามารถหาเงิน ได้มากกว่า
อายุ 50 ขึ้นไป สวย หรือ ขี้เหร่ ก็คล้ายคลึงกัน จะสวยแค่ไหน รอยย่น รอยตีนกา
ฝ้ากระก็เต็มใบหน้า เหมือนกัน
อายุ 60 ขึ้นไป ตำแหน่งใหญ่ หรือ เล็ก ก็คล้ายคลึงกัน
พอเกษียณแล้วต่างก็ไร้ตำแหน่งเหมือนกัน
อายุ70 ขึ้นไป บ้านหลังใหญ่โต หรือ เล็ก ก็คล้ายคลึงกัน ไขข้ออักเสบ เดินเหินไม่สะดวก
คงต้องการเนื้อ ที่ในบ้านแค่นิดเดียว
อายุ 80 ขึ้นไป เงินมาก หรือ เงินน้อย ก็คล้ายคลึงกัน
โอกาสใช้จ่ายจะมีสักกี่มากน้อย
อายุ 90 ขึ้นไปผู้ชาย หรือ ผู้หญิง ก็คล้ายคลึงกัน เพราะเรื่องนั้นมันจบไปนานแล้ว
อายุ 100 ขึ้นไป นอน หรือ ลุก ก็ คล้ายคลึงกัน เพราะลุกขึ้นมาก็ไม่รู้จะทำอะไร
ชั่วชีวิตหนึ่งของคุณ
หรือ ของใครก็ตาม ก็คงไม่แตกต่างกันมากน้อยสักแค่ไหน ปลงให้ตก มองให้เข้าใจ เพ่งให้ทะลุ ชีวิตก็แค่นี้เอง
(ที่มา : เป็นบทกลอนของรัสเซียชื่อว่า “สั้น” ชื่อผู้แต่งไม่ปรากฏ)
ครับชีวิตเรามันสั้นจริงๆ!!!
พ่อสุพจน์
..............................................................................................................
ข้างบัลลังก์นักบุญหลุยส์ : สมโภชนักบุญทั้งหลาย
ใครใครก็เป็นนักบุญได้
เราได้รับการเรียกมาให้ดำเนินชีวิตอย่างศักดิ์สิทธิ์
เราได้รับการเรียกมาให้เป็นนักบุญ
“นักบุญ” ที่ว่า
อาจไม่ได้อยู่ในสาระบบของการสมโภช ฉลอง หรือระลึกถึง
แต่แม้ไม่ได้อยู่ในสาระบบนักบุญบนโลก
แต่เราก็เชื่อว่า
ใครก็ตามที่กลับไปอยู่กับพระบนสวรรค์
ท่านเหล่านั้นล้วนเป็นนักบุญ
นักบุญจึงมีหลากหลาย หลายสถานะ และหลายรูปแบบ
เป็นพ่อเป็นแม่ เป็นลูกเป็นหลาน เป็นคนชราหรืออาวุโส
เป็นหนุ่มเป็นสาว เป็นชายเป็นหญิง
เป็นคนเก่งและไม่เก่ง
หลายสาขาอาชีพ หลายคนเรารู้จัก และอีกหลายคนที่เราไม่รู้จัก
ชีวิตของบรรดานักบุญจึงเป็นแบบอย่างให้กับเรา
ชีวิตของบรรดานักบุญจึงเป็นกำลังใจให้กับเรา
ชีวิตของบรรดานักบุญจึงเป็นพยานชีวิตของผู้ติดตามพระให้กับเรา
ท่านเหล่านั้นก็เคยเป็นมนุษย์เหมือนกับเรา
เคยกินเดินนั่งนอน
เคยใช้ชีวิตบนโลกนี้ เคยทำบาป เคยกลับใจ
เคยตกลงในบาปอีก
เคยเริ่มต้นใหม่ เคยหกล้ม เคยอ่อนแอ เคย...
อีกสารพัดแปดแสนสิ่ง
ในเมื่อท่านที่ผ่านชีวิตมาบนโลกนี้แบบเรา
ยังเป็นนักบุญได้
การเป็นนักบุญให้ได้คงไม่ยากเกินกำลังมนุษย์แบบเรา
อาศัยความรักและพระเมตตาของพระเจ้า
การพยายามดำเนินชีวิตอย่างศักดิ์สิทธิ์ ติดตามพระ
ไม่ช้าก็เร็ว เราคงได้อยู่กับพระ
ได้อยู่ร่วมกับบรรดานักบุญอย่างแน่นอน
บาทหลวงบางกอก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น