สารวัดวันอาทิตย์ที่
14 กรกฎาคม2019
สัปดาห์ที่
15 เทศกาลธรรมดา
พี่น้องที่รัก...
หากเราพูดกัน
แนะนำกันบ้างและช่วยบอกต่อ…
1.การรับศีลมหาสนิทเฉพาะคาทอลิก หากเป็นศาสนิกชนอื่นๆ
บอกให้นั่งอยู่อย่างสงบ
2.ผู้จะรับศีลต้องอยู่ในสถานะพระหรรษทานของพระปราศจากบาปหนักและข้อขัดขวาง
3.ห้ามบิปังหรือแบ่งศีลมหาสนิทผู้อื่นเว้นไว้แต่พระสงฆ์หรือศาสนบริกรผู้อัญเชิญศีลได้เท่านั้น
4.ต้องรับศีลมหาสนิทต่อหน้าพระสงฆ์เพื่อความเหมาะสมและปกป้องการทำทุรจาร
5.ขณะร่วมพิธีมิสซาแต่งกายสุภาพชนและงดใช้เครื่องมือสื่อสาร
เป็นท่าทีของการแสดงคารวกิจ
พ่อใช้ข้อความจากสารวัดฉบับที่แล้วมาเริ่มอีกครั้งเพื่อเตือนความจำ
ทำให้เป็นกิจวัตร และสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับพระเป็นเจ้าและกับทุกๆคน
การร่วมพิธีการใดๆไม่ว่ามักจะมีการบอกเล่าเก้าสิบเพื่อให้ทุกคนเข้าใจตรงกัน
และเมื่อพิธีการเหล่านั้นต้องอยู่ในพิธีกรรมเรื่องที่เล่าต้องเอาใจใส่กันและกัน
พิธีกรรมเป็นการแสดงออกในหมู่ประชากรของพระเพื่อประกอบการคารวะกิจองค์พระเป็นเจ้าในการประทับอยู่ของพระองค์
โดยเฉพาะพิธีมิสซา เป็นการขอบพระคุณพระเจ้า
สรรเสริญพระองค์และนมัสการพระองค์อย่างพร้อมเพรียงกันในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์
พิธีการต่างๆทั้งวาจา กายและจิตใจจึงต้องเป็นหนึ่งเดียวกันอย่างศักดิ์สิทธิ์
การเตรียมพร้อมจึงถูกจัดเตรียมมาอย่างดีและมีระเบียบ
วาจา ซึ่งมีทั้งบทภาวนา บทเพลง
การตอบรับและที่สำคัญคือการอ่านพระวาจาของพระเจ้า
กาย คือการแสดงออกมาโดยความสำรวม
ท่าทีของการยืน นั่งและคุกเข่า การเปล่งเสียงออกมาทั้งสวดหรือภาวนา
ขับร้องเพลงจึงต้องพร้อมเพรียงและสง่างามเรียบร้อยอย่างกลมกลืนเหมือนกัน
พร้อมทั้งอุปกรณ์เครื่องใช้ในพิธีและอาภรณ์สวมใส่ ทั้งของพระสงฆ์ ผู้ช่วยพิธี
และบรรดาสัตบุรุษผู้มาร่วมพิธีต้องได้รับการเอาใจใส่ คำว่า
“สุภาพชนหรือการให้เกียรติ” ล้วนเป็นการแสดงออกมาอย่างเหมาะสมและชอบยิ่งนัก ในที่ประชุมสำคัญ
สถานที่สำคัญของราชการและเอกชน แม้แต่โรงแรมที่มีระดับหลายดาว
และที่กำลังเป็นข่าวในรัฐสภาฯ การแสดงออกที่เหมาะสมและชอบยิ่งนักต่อพระพักตร์พระเจ้าจึงต้องมากกว่าทั้งภายในและภายนอกคือกายและจิตใจที่ดีงาม
จิตใจ จึงเป็นสิ่งสำคัญ
การอยู่ในสถานะพระหรรษทานของพระ
ที่พระเยซูเจ้าปรารถนาให้ภาพพจน์ใหม่คือการไม่มีมลทิน
ปราศจากบาปหรือการทำตามใจตนเอง
เมื่อภายในจิตใจดี ภาพปรากฏภายนอกจึงควบคู่ออกมาอย่างเหมือนกัน ไม่ได้ขัดแย้งกัน
กาย วาจา และใจ จึงประกอบเข้าด้วยกัน
กลายเป็นพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ที่ประชากรของพระเจ้าประกอบคารวะกิจต่อพระเจ้าในวันของพระองค์อย่างสมพระเกียรติ
จึงเป็นเรื่องที่เหมาะสมและชอบยิ่งนักที่เราทุกคนควรเอาใจใส่กันและกัน
แม้แต่ชาวสมาริตันยังเอาใจใส่
ผู้อยู่ในสถานะ “ปราศจาก” หรือ “ขาด” หรือ “ไม่มี” ให้ความช่วยเหลือเติมเต็ม
ดังนั้นสิ่งที่เราทุกคนควรแสดงออกต่อพระเจ้าด้วยความครบถ้วนกายใจและกิจการเช่นกัน
คุณพ่อชาญชัย
ทิวไผ่งาม
ความสำคัญ ของความรักเล็กน้อย
พระองค์ทรงเป็นภาพลักษณ์ของพระเจ้าที่เรามองไม่เห็น.....
ด้วยพระโลหิตที่ทรงหลั่งบนไม้กางเขนของพระองค์ พระคริสต์เจ้าทรงทำให้สรรพสิ่งคืนดีกับพระเจ้า
(เทียบ คส 1:15,20)
ครั้งหนึ่งมีเด็กคนหนึ่งเคยเดินเข้ามาขอบคุณ
ที่ช่วยเขาจากการจมน้ำตาย ยอมรับเลยว่า
จำไม่ได้จริงๆ
เมื่อพูดคุยทบทวนจึงจำได้ถึงเหตุการณ์ครั้งนั้น ที่จริงแล้วมันก็เป็นเพียงน้ำทะเลซัด แล้วเขายืนไม่ถึง
สำลักน้ำ เราแค่เข้าไปพยุง
แล้วเขาก็รอดจากสำลักน้ำ
น้ำใจจากความรักภายในอันเล็กน้อยของเรา
เป็นความทรงจําล้ำค่าสำหรับผู้รับเสมอ
และที่สำคัญสุด การกระทำเช่นนี้ ทำให้ผู้คนรอบข้างเรา ได้พบพระเมตตารัก
ได้พบ "ภาพลักษณ์ของพระเจ้าที่เรามองไม่เห็น" จากชีวิตของเรา
“ผู้ที่รักองค์พระผู้เป็นเจ้า
สุดจิตใจ สุดวิญญาณ สุดกำลัง และสุดสติปัญญา
และรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง...ทุกคนที่แสดงความเมตตาต่อพี่น้อง...เขาจะได้ชีวิต” (เทียบ ลก 10:27)
ความรักเมตตาเล็กน้อยสม่ำเสมอที่มอบให้กัน
ทำให้เห็นว่าเรารักเพื่อนพี่น้องของเราแท้จริง และความรักต่อพี่น้องที่มอบให้
แสดงออกแม้เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย แต่ทำให้เห็นว่าเรารักพระจริงใจ
นกขุนทอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น